Kurumsal hayatta çalışan herkes gibi biz de sabah kalkıyor, hazırlanıyor, servise ya da arabamıza atlayıp işimize gidiyoruz. Gün içinde sayılamayacak kadar çok iş hallediyoruz. Gün sonunda eve vardığımızda ise “Bugün çok yoruldum, çok çalıştım” diyoruz.

Ama sonra bir iç ses devreye giriyor: “Asıl yapmak istediklerimi yine yapamadım.” Çünkü günümüz çoktan “acil” olanlarla doldu.

“Önemli” olanlarsa yine kenarda sessizce bekledi.

---

Nedir “acil değil ama önemli” şeyler?

Günümüzde iş yerlerinde yapılacak pek çok görev “acil” koduyla öne çıkar. Bu kod verildiğinde tüm diğer işler durur ya da ertelenir. Ekipler o tek konuya odaklanır; çünkü tek bir hedef vardır: İşi hemen bitirmek.

Bu işler genellikle bir gelişim fırsatı olarak değil, geçici bir görev gibi görülür. Elbette gerçekten acil olan, işin akışını etkileyen durumlar vardır, onlardan bahsetmiyoruz.

Bahsettiğimiz, “sürekli acil” olan bir çalışma hali. Her şeyin hep acil olduğu, bu yüzden de önemli olanın bir türlü sıra bulamadığı döngü. Ve bu, yalnızca bir kuruma özgü değil; birçok profesyonelin ortak deneyimidir.

Peki o hep ertelenen “önemli” şeyler nelerdir?

• Kendine zaman ayırmak, sağlığınla ilgilenmek
• Sadece uzanmak ve dinlenmek
• Okumayı çok istediğin kitaba başlamak
• Durup düşünmek, kendini dinlemek, kendinle konuşmak
• Başka bir şey düşünmeden ailene ayırdığın bir saat
• Satın aldığın yabancı dil programına vakit ayırmak
• Takım arkadaşlarına samimi bir teşekkür için zaman ayırmak
• Olumlu geri bildirim vermek/almak
• Kendi iş süreçlerini verimli hale getirmek için plan yapmak
• Bir tartışmadan sonra içten bir özür dilemek
• Yazmak, çizmek, planlamak
• Blog açmak, içerik üretmek
• Kendine “gerçekten iyi miyim?” diye sormak

Bunların hiçbiri kimse tarafından sizden istenmez. Kimse “bugün biraz düşünme molası verdin mi?” diye sormaz. Ama işte tam da bu yüzden, bu eylemler en kolay vazgeçtiklerimiz olur.

---

Kendi “acil değil ama önemli” değerini fark ederek, gününüzü hiçbir işinizi aksatmadan planlayabilirsiniz. Önemli olan, farkında olmak ve küçük de olsa bir adım atmak.

Günün sonunda kendinize şu soruyu sorabilirsiniz:

“Bugün kendim için, gelişimim için ya da gerçekten önemli olan o şey için ne kadar zaman ayırdım?”

Çünkü gerçekten, günlük hayatımızda daha mutlu insanlara ihtiyacımız var. Ve mutlu insan, başkalarını da mutlu eder.

Belki 30 dakika,

Belki kısa bir yürüyüş,

Belki bir kitap,

Belki de okuyacağınız bir blog postu. 🙂

Önemli olan, acil olmadığı için gözden kaçmasın.

Tags: farkındalık, iş hayatı dengesi, mutluluk, önceliklendirme, verimlilik, zaman yönetimi